30 november

Hoofdstuk 4, zonnig zand
Als we opstaan is het zonnig en lekker warm. Dat wordt buiten eten, dus dekken we de tafel op het terras. Niets lijkt er op dat het nog zal gaan regenen. Dat is een goed tekenen. En net als we de koffiepot pakken en de kopjes willen vullen begint het heel zacht te regenen, hele fijne broesregen.
Dus pakken we de tafel op, schuiven de zitbank opzij en plaatsen ons in de kamer met de schuifpui open en gebruiken ons ontbijtje.
Al snel stopt het weer met regenen, als het weerhuisje schieten we weer naar buiten om lekker in het zonnetje te zitten en een beetje bij te kleuren. De wind is helemaal gaan liggen. Zo houden we het wel vol.
We besluiten om pas na de lunch op stap te gaan, een rustige ochtend, beetje keutelen, even het vuilniszakje wegbrengen, honderden meters verder op en op de terugweg langs de plaatselijke supermarkt.
Die middag rijden we een route waarbij we starten in het El Jable gebied. Goudgele duinen liggen als schilderijen aan beide zijde van de weg en je ruikt het zout van de zee. Aan de ene zijde van de weg ligt de zee en aan de andere kant in de verte de bergen. Maar waar je kijkt is er zand. Daar waar nog niet gelopen is en de wind haar werk heeft gedaan golft het zand over de duinpannen. De zon geeft het zand warme kleur. We lopen een stuk langs het strand en kijken naar de surfers, die wachtend op een hoge golf op de surfplank in het water liggen. Bij het naderen van een hoge golf weten ze zich tot staan te brengen en rollen mee over de golf. Er is vandaag weinig wind wat voor de surfers niet het meest ideale weerbeeld is. Voor ons is het heerlijk, veel zon, beetje wind, heerlijk water om door heen te lopen. Hier willen we nog een keer terug komen als er ander licht is. Misschien tegen de avond of vroeg in de morgen.
We laten het duingebied achter ons en rijden in de richting van de bergen op weg naar de dorpjes Guisguey, La Matilla en Vindaya wat ons ook niet meer laat zien dan in andere dorpen. Het laatste dorp wat we aandoen is El Contillo vanwaar een mooie zonsondergang waar te nemen moet zijn.
Het is vier uur en het duurt nog even voordat de zon onder zal gaan dus nemen we een glaasje drinken en turen in de richting van de zee. We zitten uit de wind en de zon zakt langzaam zodat hij onder de parasols door komt en ons in het zonnetje zet. We bestellen een lekkere tong, nog een glaasje er bij en als dessert een flan/ irisch coffee. En dan is het tijd om naar de waterkant te lopen, dus snel afrekenen en naar de overkant waar de zon achter de wolken dreigt te verdwijnen. Toch laat hij flarden zien en schijnen er zonnestralen op het water. Maar als de zon bijna in de zee verdwijnt is er een grote wolk die de boel verpest. We lopen naar de auto, blijven nog even dralen, want je weet maar nooit. Op het laatste moment laat de zon zich toch nog heel even zien. Een laatste foto en dan rijden we terug naar de Bungalow, vijfentwintig minuten verderop.
Thuis nemen we nog een bakkie, er worden wat tv zenders gevonden waar we eigenlijk geen interesse meer in hebben. Zijn we afgekickt?. We lezen wat, kijken nog wat mail na, ergeren ons aan de slechte wifi verbinding, maar wat kan ons het schelen. We gaan vroeg naar bed. Om kwart voor elf gaat het licht uit.
Het was een mooie zonnige dag en nu maar hopen dat dat morgen ook zo is.