4 december

Hoofdstuk 7, De kerstmarkt die geen kerstmarkt was
En alweer is het weer geweldig, buiten eten, koffie drinken en dan gaan we richting (kerst) markt. De kraampjes zijn de avond te voren al opgezet en staan verspreid over de straatjes. We hebben er zin in. Alleen, de kerstmarkt was geen kerstmarkt maar een soort van frobelmarkt. Een ieder die ook maar iets kan maken van afval of restmateriaal zit naast een kraampje en glimt van trots om de waar aan de man te brengen. En hoewel sommige kunstwerkjes goed bedacht zijn en zelfs mooi uitgevoerd, zijn het geen producten waarvan je denk; dat heb ik nou altijd willen hebben.
Dus ietwat teleurgesteld scharrelen we richting plein, zakken neer op het terras, nemen een kop Americano met worteltjes taart (vies he) en kijken vanuit het zonnetje naar alles wat er gebeurt. En ook nu de vier muzikanten, gisteravond nog in het zwart gekleed, nu in smetteloos wit. Ze nodigen mensen uit om te komen dansen maar blijkbaar is iedereen toch wat teleurgesteld over de markt.
Na de koffie lopen we nog een laatste rondje, pakken de auto, doen wat kleine boodschappen voor de lunch en rijden naar huis om lekker in het zonnetje te zitten.
Aan het einde van de middag rijden we naar El Cotillo omdat we zonsondergang nog een keer willen zien. Afgelopen zondag verdween hij in een grote wolk en we hopen nu op meer succes.
Eerst willen we naar de vuurtoren, vanuit de verte zien we hem al staan. Om er te komen rijden we langs de kustlijn. Rondom de vuurtoren liggen veel stenen en zijn er fossielen te vinden. Daar zoeken we niet naar maar we bouwen wel een geluk torentje van vier keien. Als je naar de zeezijde kijkt zie je als skyline honderden geluk torentjes.
We zoeken eerst nog het centrum van El Cotillo maar dat mag geen naam hebben. We zoeken een plekje aan zee, met prima uitzicht op de eventuele zonsondergang en dan is het wachten onder het genot van een drankje.
En omdat we er toch zijn besluiten we hier ook maar te blijven eten. En die zonsondergang, die was veel beter als de vorige keer. We doen het niet nog een keer. Het is goed zo.
Als het werkelijk aardedonker is rijden de inktzwarte wegen af en rijden de weg naar huis terug.
En toch gaan we zaterdag nog een keer kijken naar de markt. Misschien is het in de avond anders?