Ambassade

8 juli 2013 Bezoek ambassade.
We vertrekken om 10.00 uur naar de ambassade van Indonesië. Daar aangekomen bellen we aan en het hek gaat open, wij met de fiets naar binnen om te parkeren, zoals het bord aangeeft. Zo snel kan ik mijn voorwiel niet naar binnen rijden of er rent een bewaker uit het hokje om te vertellen dat, dat niet mag. Het parkeren in de fietsenstalling is alleen voor personeel. De P van parkeren betekend de P van personeel. Dan maar op de openbare weg parkeren. Weer aanbellen en het hek gaat open. Inschrijven en we mogen door het controle poortje. We hebben een afspraak om 12.00 uur met een bevestiging. In de wachtkamer zitten nog 8 mensen voor een visum aanvraag. Het gaat wel snel, een echtpaar heeft het formulier niet volledig ingevuld en dan moet het over. Gelukkig staat er een computer met een printer waar dat kan. De volgende hoeft alleen een stempel en mag naar een andere ruimte. De volgende is een koerier die iets moet vragen voor een reisbureau. Twee meisjes worden snel geholpen zonder probleem. Na een half uur zijn wij al aan de beurt. Het formulier is gelukkig goed ingevuld, de foto’s worden er op geplakt en kunnen we gaan afronden. Wij kijken elkaar hoopvol aan dat het zo vlekkeloos en snel wordt afgehandeld. Die mevrouw achter het loket heeft nog één vraag, wanneer gaat u, 10 oktober, adoe dan bent u te vroeg, het visum is maar 3 maanden geldig. Terug gerekend van 4 november zou 4 augustus op tijd zijn. Moeten we een nieuwe afspaak maken maar gelukkig weten we dat alles goed is ingevuld. Dan maar door fietsen naar Tante Truus in Scheveningen. We zijn toch dicht bij. Gelukkig is ze nog thuis want ze wordt zo opgehaald om gezellig naar Kijk duin te gaan met een kennis van de Zonnebloem. Na een drankje fietsen we door naar de boulevard en gaan bij de Blue lagoon wat eten en drinken. Het is gezellig druk en de bediening loopt af en aan. We gaan door naar de Parade in Westbroekpark. Alle tenten staan er weer met verschillende tentjes waar je kan zitten om te eten en te drinken. We gaan zitten en nemen een spritz, die ze hier Venetiaan noemen. Heerlijk in de zon en het wordt steeds drukker. We bellen Amaro of hij al thuis is en zin heeft om te komen. Hij is thuis en komt. We zitten nog even lekker in de zon met nog een drankje en gaan dan terug richting Kurhaus en naar een Braziliaans restaurant. Het wordt later maar het is nog steeds lekker weer. Na een gezellige dag fietsen we naar huis, gelukkig met de wind in de rug.