31 oktober

31 oktober

Om 09.00 uur hebben we afgesproken voor een reis naar het oosten van Bali. We gaan een hoop bekijken en hebben er zin in.
Ons eerste bezoek is aan de oudste rechtbank van Bali. In de buitenlucht onder een grote overkapping staat een grote tafel met aan elke kant drie stoelen. De stoel van de rechter heeft armleuningen met afbeeldingen van leeuwen en de stoelen aan beide zijden er naast hebben afbeeldingen van draken. Daartegenover staan drie stoelen van de schuldigen. Dat dit alles zich zo in de buitenlucht heeft afgespeeld blijft toch weer heel bijzonder. We lopen de tuin er omheen rond en brengen een bezoek aan het museum, op hetzelfde terrein. Hier zijn Nederlands geschreven brieven te vinden uit de koloniale periode en foto´s uit deze zelfde periode.
We dachten met een half uur aan de rechtbank wel genoeg te hebben maar uiteindelijk werk het toch een uur.

We gaan verder en hebben een koffiebreak in een plantage van kruiden en koffiebonen. Er wordt uitleg gegeven over de verschillende planten en heel veel ervan herkennen we inmiddels. We eten een salakvrucht (slangenvrucht), goed tegen diarree en komen wandelend langs al dit moois terecht bij het restaurantgedeelte. Hier worden verschillende koffie en theesoorten aangeboden om te kunnen proeven. Eind van het liedje was natuurlijk dat je weer met koffervulling naar huis gaat. Maar wel lekker. Op de plantage hebben ze civetkatten in gevangenschap zitten. Er wordt dan ook civetkatkoffie verkocht.

We laten de civetkatten achter ons en rijden door naar de koninklijke watertuinen van Tirta Gangga. Wat een prachtige aangelegde tuin met alle waterpartijen en het voormalige privé bad van de koning, nu overigens opengesteld voor publiek. Door veel lokale mensen wordt van het bad gebruik gemaakt wat zorgt voor een gezellige drukte. In de vijvers zwemmen enorme kooikarpers, daar zou menig Nederlander jaloers op zijn. Genieten geblazen is het in deze tuinen en het is jammer om weer weg te gaan.

De van het bad genietende mensen laten we achter en wij gaan door voor de lunch die we gaan gebruiken met uitzicht op een adembenemende vallei en de vulkaan. We zitten op grote hoogte aan de rand van het ravijn en genieten van het eten en het uitzicht. Het is onbeschrijfelijk mooi.

We volgen de weg naar het prekoloniale dorp, het oudste dorp van Bali. We wandelen onder begeleiding van een gids door het dorp, die ons meevoert naar zijn vrouw, zittend aan een weefgetouw. Oma zit in kleermakerszit op de grond en vouwt mandjes van suikerriet, waarin rijst wordt gedaan en dient als rijstbuideltje. Wat slim en snel gemaakt want de smaak van de suikerriet gaat natuurlijk ook in de rijst zitten. Oma is oud, maar toen we hoorden dat ze pas zeventig was schrokken we toch wel even. Voor ons gevoel moest ze minstens negentig zijn. Het dorp kent geen asfalt. Centraal in het dorp staat de tempel waar iedereen met grote regelmaat bij elkaar komt om te bidden, met elkaar te feesten of met elkaar verdriet te delen.

Als afsluiter van de dag gaan we nog naar de vleermuistempel. Duizenden vleermuizen leven in deze grot, waar we gekleed in Sarong langs lopen. Naar binnen kunnen we niet, dat is alleen voorbestemd voor de priester. Maar we zien ze hangen en horen van Aisa dat de grot dertig kilometer diep is. Dat is toch wel indrukwekkend. Na dit bezoek vinden we het genoeg geweest. We willen terug naar het hotel want vanavond hebben we met de groep van 10 ons laatste gezamenlijk etentje.

Bij thuiskomst rennen we nog even onder de douche door en lopen gezamenlijk naar het restaurant. Daar neemt Jan, nadat we de bestelling hebben laten opnemen, direct het woord. Jan aan de speech, dat is bijzonder. Maar wat goed van hem en wat leuk. Kippenvelmomentje. Ook Theo en Dorry willen iets zeggen over de vakantie die we met elkaar hebben genoten. We worden uitgenodigd om na de huwelijksvoltrekking een borreltje te komen drinken. Daar drinken we op.

We hebben nog een gezellige avond en dan rollen we tevreden ons bedje weer in want morgen gaat het gebeuren. We gaan naar huis.