26 oktober
Door: edith
Blijf op de hoogte en volg Fred en Edith
04 November 2013 | Nederland, Nootdorp
26 oktober
We reizen naar Kalibaru en verblijven daar in een cottage op een plantage. Hiervoor moeten we 250 kilometer rijden. Maar eerst gaan we naar een lokale markt. Deze markt is weer zo anders dan alle andere markten. De mensen zitten op de grond om de eigen groente en fruit te verkopen. Ondertussen rijden de brommers dwars over de markt. Het valt op hoeveel oude vrouwtjes hier tussen zitten en je vraagt je af wat hun leeftijd is.
We vervolgen onze weg en komen door de streek waar tabaksplanten worden gedroogd. Enorme schuren met verschillende niveaus zijn er gebouwd om de bladeren neer te hangen. Ook buiten worden tabaksplanten gedroogd. Hier kunnen weer veel dorpelingen van bestaan.
We laten de tabaksplanten achter ons en gaan in de richting van het restaurant om koffie te drinken als Iwan aan Alfred vraagt of hij zij koffers in de bus heeft zien staan. De bus wordt stopgezet en de koffers worden uit de bus gehaald, die van Alfred en Terry zijn er niet bij. Iedereen naar buiten om te zien of de eigen koffers er bij zaten, alles kompleet. We missen dus allen de koffers van Terry en Alfred. Terry is echt geschrokken want wat ze anders nooit doet ( waar hebben we die kreet meer gehoord), is de paspoorten in de koffer gestopt in plaats van in de handbagage. Dat was even schrikken. Iwan regelt dat de koffers naar de koffiebreak worden gebracht en daarmee is iedereen weer gerustgesteld. Als wij aankomen bij de koffiebreak rijdt ook de bus van het hotel het erf op en is alles weer op zijn pootjes terecht gekomen.
Na de koffie break rijden we door een gebied waar kapok bomen staan. De kapok wordt alleen gebruikt voor het vullen van matrassen maar moeten elke twee weken worden gelucht omdat de kapok klam wordt.
We komen terecht in een optocht van kinderen, ze maken muziek en ze dansen. Als ze ons zien kijken zie je ze glimmen van trots. Allemaal mooi gekleed vervolgen ze feestend hun weg en wij doen dat ook.
Het wordt al laat als we in de richting van Kalibaru komen. Om kwart over zes is het donker en we willen nog een wandeling door de plantage maken. Uiteindelijk komen we om 17.00 uur aan en worden na snel een welkomstdrankje direct door Hero, weer een nieuwe gids, mee genomen de tuin is. Hij is er vol van en wil bij elke plant stil staan maar dat is niet de bedoeling en hij wordt aangespoord om wat korter de tijd te nemen bij elke plant. Hero laat een tuinman in de palmboom klimmen om een kokosnoot te plukken en deze open te maken zodat het kokoswater gedronken kan worden. Ook het kokosvlees proeven we met wat palmsuiker, heerlijk.
Als we langs een perk planten komen en vragen wat dat is begint Hero te grijnzen en zeg met ingehouden lach dat het aardbeienplanten zijn. Nou, dan is hij aan het verkeerde adres, want die kennen we. Het waren peperplanten, de boef.
Na de rondleiding geeft Hero ons een doosje met civetkatbonen. De koffieboon die door de civetkat wordt gegeten, er via de ontlasting weer uitkomt. Gewassen, gedroogd en gebrand wordt om er vervolgens koffie van te zetten. We bedanken Hero voor zijn rondleiding en gaan dan toch naar onze hotelkamer.
En dat was zo schattig. Een houten hut met een heel hoog puntdak afgezet met riet. Een douche waar een tuin in was gebouwd, of was het andersom. Het was beeldig. Marian is van plan de hele nacht naar het plafond te gaan liggen staren. Wat een leuke plek is dit ook weer.
We eten vanavond met z’n allen aan een lange tafel. Fred heeft het idee opgevat om de civetkatkoffie te laten zetten en iedereen die het wil proeven moet 15.000 rupia betalen. De opbrengst was voor Hero. De opbrengst was achttien koppen koffie maal 15.000 rupia, 220.000 rupia ruim 15 euro. Als Fred de opbrengst aan Hero geeft is hij heel erg verrast. Hij vindt het geweldig en bedankt duizend keer.
Als we na het eten door de lobby komen loopt Hero op ons af met een tasje met daarin een doosje civetkatbonen. Hij verontschuldigt zich dat hij maar 1 pakje heeft.
En dan gaan we naar ons nieuwe onderkomen voor een nacht, de cottage.
Klant tevreden
We reizen naar Kalibaru en verblijven daar in een cottage op een plantage. Hiervoor moeten we 250 kilometer rijden. Maar eerst gaan we naar een lokale markt. Deze markt is weer zo anders dan alle andere markten. De mensen zitten op de grond om de eigen groente en fruit te verkopen. Ondertussen rijden de brommers dwars over de markt. Het valt op hoeveel oude vrouwtjes hier tussen zitten en je vraagt je af wat hun leeftijd is.
We vervolgen onze weg en komen door de streek waar tabaksplanten worden gedroogd. Enorme schuren met verschillende niveaus zijn er gebouwd om de bladeren neer te hangen. Ook buiten worden tabaksplanten gedroogd. Hier kunnen weer veel dorpelingen van bestaan.
We laten de tabaksplanten achter ons en gaan in de richting van het restaurant om koffie te drinken als Iwan aan Alfred vraagt of hij zij koffers in de bus heeft zien staan. De bus wordt stopgezet en de koffers worden uit de bus gehaald, die van Alfred en Terry zijn er niet bij. Iedereen naar buiten om te zien of de eigen koffers er bij zaten, alles kompleet. We missen dus allen de koffers van Terry en Alfred. Terry is echt geschrokken want wat ze anders nooit doet ( waar hebben we die kreet meer gehoord), is de paspoorten in de koffer gestopt in plaats van in de handbagage. Dat was even schrikken. Iwan regelt dat de koffers naar de koffiebreak worden gebracht en daarmee is iedereen weer gerustgesteld. Als wij aankomen bij de koffiebreak rijdt ook de bus van het hotel het erf op en is alles weer op zijn pootjes terecht gekomen.
Na de koffie break rijden we door een gebied waar kapok bomen staan. De kapok wordt alleen gebruikt voor het vullen van matrassen maar moeten elke twee weken worden gelucht omdat de kapok klam wordt.
We komen terecht in een optocht van kinderen, ze maken muziek en ze dansen. Als ze ons zien kijken zie je ze glimmen van trots. Allemaal mooi gekleed vervolgen ze feestend hun weg en wij doen dat ook.
Het wordt al laat als we in de richting van Kalibaru komen. Om kwart over zes is het donker en we willen nog een wandeling door de plantage maken. Uiteindelijk komen we om 17.00 uur aan en worden na snel een welkomstdrankje direct door Hero, weer een nieuwe gids, mee genomen de tuin is. Hij is er vol van en wil bij elke plant stil staan maar dat is niet de bedoeling en hij wordt aangespoord om wat korter de tijd te nemen bij elke plant. Hero laat een tuinman in de palmboom klimmen om een kokosnoot te plukken en deze open te maken zodat het kokoswater gedronken kan worden. Ook het kokosvlees proeven we met wat palmsuiker, heerlijk.
Als we langs een perk planten komen en vragen wat dat is begint Hero te grijnzen en zeg met ingehouden lach dat het aardbeienplanten zijn. Nou, dan is hij aan het verkeerde adres, want die kennen we. Het waren peperplanten, de boef.
Na de rondleiding geeft Hero ons een doosje met civetkatbonen. De koffieboon die door de civetkat wordt gegeten, er via de ontlasting weer uitkomt. Gewassen, gedroogd en gebrand wordt om er vervolgens koffie van te zetten. We bedanken Hero voor zijn rondleiding en gaan dan toch naar onze hotelkamer.
En dat was zo schattig. Een houten hut met een heel hoog puntdak afgezet met riet. Een douche waar een tuin in was gebouwd, of was het andersom. Het was beeldig. Marian is van plan de hele nacht naar het plafond te gaan liggen staren. Wat een leuke plek is dit ook weer.
We eten vanavond met z’n allen aan een lange tafel. Fred heeft het idee opgevat om de civetkatkoffie te laten zetten en iedereen die het wil proeven moet 15.000 rupia betalen. De opbrengst was voor Hero. De opbrengst was achttien koppen koffie maal 15.000 rupia, 220.000 rupia ruim 15 euro. Als Fred de opbrengst aan Hero geeft is hij heel erg verrast. Hij vindt het geweldig en bedankt duizend keer.
Als we na het eten door de lobby komen loopt Hero op ons af met een tasje met daarin een doosje civetkatbonen. Hij verontschuldigt zich dat hij maar 1 pakje heeft.
En dan gaan we naar ons nieuwe onderkomen voor een nacht, de cottage.
Klant tevreden
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
